Jednak podczas mojego okresu treningowego wielu uczniów dojo w moim wieku znikało jeden po drugim.
Dla mnie Kyokushin Karate było czymś, co musiałem robić nawet nie będąc studentem na uniwersytecie, więc byłem w pozycji zaściankowej i nigdy nie podchodziłem do tego połowicznie. Z drugiej strony, wielu studentów dojo lubiło ćwiczyć na początku, ale potem przestało z powodu pokus świata. Jedną z nich był alkohol, a drugą kobiety. Wybrali łatwą drogę.
W ten sposób usprawiedliwiali się i ostatecznie buntowali przeciwko praktyce i nie znajdowali żadnej wartości w uczęszczaniu do dojo. Ostatecznie odeszli bez osiągnięcia ideałów i marzeń, na które mieli nadzieję. Czasami spotykam byłych uczniów dojo i słyszę, jak żałują, że powinni byli dalej ćwiczyć.

W moim przypadku czuję, że osiągnąłem swoje marzenie z Kyokushin Karate jako bramą do sukcesu. Gdyby mój umysł zawsze był zagubiony i niespokojny, nigdy nie osiągnąłbym punktu opanowania ścieżki Kyokushin. Kyokushin nie jest ciastem z obrazka. Dlatego apeluję do was, abyście unikali pokusy opuszczenia ścieżki Kyokushin. Mam nadzieję, że podczas tego "dzisiaj" uczniowie dojo będą zachęcać się i dążyć do wypełnienia tej ścieżki. Nie opuszczajcie dojo z upartym sercem. Dzisiaj" oznacza czas, w którym wytrwacie jako uczniowie Dojo. Innymi słowy, jest to "teraz ten czas". Powinniśmy zachęcać się nawzajem do dążenia do rozwoju Kyokushin. Dlatego proszę, przyjmijcie moje ostrzeżenie z całego serca i miejcie marzenia i nadzieję na osiągnięcie celu, do którego dążycie.